Dia de los Muertos Trip
Door: Stefania Paolini
Blijf op de hoogte en volg Stefania
13 November 2014 | Mexico, Oaxaca de Juárez
Om dit verslag geen deprimerende vibe te geven, gaan we over op mooie dingen. Zoals de Mexicaanse cultuur! De Mexicaanse straten, gebouwen, scholen, huizen, pleintjes, winkelcentra, etc staan eind oktober in het teken van Halloween en 'Dia de los Muertos' (dag van de doden). El dia de los muertos begint op 1 november en is oorspronkelijk op 2 november. Op deze dagen worden de doden geëerd door middel van rituelen en symbolen. De betekenis van de reïncarnatie en de dood staan op deze dagen centraal. De dood is in Mexico geen taboe, maar het wordt juist als een eer gezien als een geest van een overleden familielid of naaste je een bezoekje brengt. In Europa zou men sterven aan een hartaanval!
De dedicatie die de Mexicanen in deze traditie steken is adembenemend. Zoveel trots en tijd steekt men erin. Er worden oranje bloemetjes van crèchepapier gemaakt als een soort graf voor de overleden persoon. In dit knutselwerk plakken ze ook een foto van de desbetreffende persoon en vormen ze een soort altaar waar ze hun lievelingsdrankje en eten van de overleden persoon plaatsen. Zie het maar als wat kinderen in Nederland voor Sinterklaas doen, melk en wortels voor het paardje neerzetten.
In het weekend van 31 oktober tot 1 november ben ik meegegaan naar een trip naar het zuiden van het land, Oaxaca. Het was weer een soort groepsreis en weer een fiasco haha. Het plaatsje is ongeveer 7 uur rijden van D.F en er werden twee bussen ingezet. Een 'gezonde' bus en een 'rokers'bus. No way dat ik daar in ging, een uur in zo een bus en je hebt zo een keelontsteking te pakken. De heenreis liep verrassend soepel. We kwamen rond 12 uur 's middags aan bij Hierve el Agua. Een natuurgebied met prachtige wateren en een opgedroogde waterval in de bergen. Ik wilde eigenlijk het water in, maar mijn billen vroren eraf, dus bedacht ik me. Sommige waaghaalzen durfden het ijzige water aan en maakten prachtige foto's terwijl ze in het water lagen. Achteraf had ik wel spijt, want normaal is mijn motto 'alles voor de foto' :P. De volgende stop was Mitla, een dorpje naast Hierve el Agua. Zo ironisch, Hierve el Agua betekend 'het water kookt', maar het voelde aan als Alaska, dus misschien kan men het plaatsje 'hiela el agua' (het water vriest) benoemen. Terug naar Mitla; een historisch dorpje met een Archeologisch gebied vol met ruïnes. In het dorpje kan men lekker Oaxacaans eten en kleedjes en kleding kopen die met de hand zijn genaaid. Prachtige spulletjes. De derde stop was de Mezcal fabriek. Nu kon het feest eindelijk beginnen!! Mezcal is HET Mexicaanse drankje, soort Tequila maar toch ook weer niet. Bij de fabriek werd ons uitgelegd hoe het drankje geproduceerd wordt en daarna kregen we duizenden proefjes. Ik kan niet geloven dat ik een Mezcal proefde, waar een dode slang in lag! Je kunt begrijpen dat deze 100 keer zo sterk was als de normale Mezcal haha. Hierna gingen we eindelijk naar het hotel, iedereen kon wel een douche gebruiken na de lange busreis en lange dag. Hier werd het feest voortgezet in de hotelkamers en daarna bracht de bus ons naar een dorpje waar Dia de los Muertos gevierd werd. Iedereen dacht dat we naar een club zouden gaan, maar daarentegen gingen we naar een saai traditioneel feest. Als klap op de vuurpijl was het ijzig koud en ik droeg een nietsverhullend jurkje omdat ik ook verwacht had dat we naar een club zouden gaan.
De volgende dag spendeerden we in Oaxaca centrum. Om onze kater te helen, gingen we met een kleine groep onze eigen gang en zochten we een plaatselijk eettentje op. Het was een gezellige, maar slopende dag. Hierna gingen we naar een prachtig Archeologisch gebied, bezaaid met tempels en veel groen. Dit was voor mij zeker het hoogtepunt van de reis. Schitterende plek. Hierna gingen we naar een of andere boom, de grootse boom in Mexico. Mijn nieuwe vriendinnen en ik waren het zat, waardoor we ergens gingen dineren en wachten totdat we eindelijk naar huis konden. De gidsen kwamen zelf uren te laat, wat de reis minder maakte. Het was telkens maar wachten totdat iedereen er was, wat behoorlijk irritant was. De terugreis was slopend en duurde veel langer dan de heenreis, hoe verrassend, not...
Alhoewel de organisatie crappy was, heb ik erg genoten van de reis en de schoonheden van Mexico. Ik heb er weer een paar geweldige vriendinnen bij!
Mijn God, nog maar twee weken voordat ik terugga naar het natte Kikkerlandje! Het Kikkerlandje waar ik zoveel van houd en mis als ik ver weg ben. O ja, gisteren was de vriendschappelijke match Oranje-Tacoland. Mexico heeft zijn wraak genomen, hoor haha, iedereen blij hier! Mij maakt het niets uit, Mexico heeft mijn hart veroverd, Viva Mexico cabrones! Maar als Argentinië speelt, is er voor mij maar 1 land die nog uitmaakt. Mijn prachtige Argentina <3
Hasta la proxima!
-
13 November 2014 - 20:38
D Salas:
een mooie verhaal !!! met gevoel geschreven
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley