De schoonheden van Mexico
Door: Stefania Paolini
Blijf op de hoogte en volg Stefania
17 September 2014 | Mexico, Huastequita
De reis was georganiseerd door broekies van de universiteit. We vertrokken op vrijdagavond om 23.30, terwijl er op de planning 22.00 uur stond. Tsja, wat kan ik zeggen, Mexicanen he hahaha. We vertrokken met 2 volle bussen met jonge mensen vol energie en tassen vol flessen drank. Het plan was om het feest al in de bussen te beginnen, maar na een paar biertjes was iedereen K.O. Ik werd wakker rond 3 uur ´s nachts en vroeg me af waar we in Godsnaam beland waren. Ik keek uit het raam en zag alleen maar maisvelden, ik kreeg horrorscenario´s in mijn hoofd en dacht aan de film Jeepers Creepers brrr...Na nog een paar uur gereden te hebben op die horror weg zonder enige belichting, kregen we het geweldige nieuws te horen dat de chauffeurs verdwaald waren geraakt. Ehmmmm...? Een chauffeur die verdwaald raakt? Waar heb je die ooit gehoord? Na een reis van max minus 20 uur (een reis die normaal gesproken 10 uur hoort te duren), kwamen we om 12 uur ´s middags aan in een afschuwelijk, warm en stoffig dorpje terecht. Mensen lagen langs de kant van de weg en er strompelden zwerfhonden hongerig langs cafetaria´s. Niet bepaald prettig om te zien, maar het is wat het is. We aten kip met tortillas bij een klein cafetaria, doodmoe en geïrriteerd van het hele gedoe.
Het t plan was om naar de watervallen te gaan, maar omdat het al zo laat was, gingen we zwemmen in prachtige lagunes. Het water was betoverend helder, maar ijskoud.
Na het gespetter, vertrokken we eindelijk naar het hotel. Eindelijk douchen!!! De wijk waarin het hotel zich bevond was afschuwelijk. Kapotte straten, modderwegen, kapotte gebouwen, afval op straat en enge gasten. Het hotel was ook niet echt om over naar huis te schrijven. Piepkleine kamers, een douche waarin je je kont niet kon keren en een waterstraal die een paar druppeltjes per seconde druppelde. Er krioelden kakkerlakken en salamanders over de vloer. Viva Mexico! Die avond was er een super fissa tot in de late uurtjes, wat de dag min of meer goed maakte.
De volgende dag gingen we eindelijk kanoën bij de watervallen! Ik vind persoonlijk watervallen 1 van de mooiste wereld wonders ooit. De rust maar op hetzelfde moment kracht die zo een waterval uitstraalt is prachtig. En dan niet te spreken over de bergen. Omdat mijn geliefd kikkerlandje zo plat is als een pannekoek, raak ik altijd in een bepaalde trance van bergen. De bergen in Mexico zijn prachtig. Hier en daar spotte ik in de verte een paar rotsen. Ik kan je 1 ding vertellen, het is geen pretje om een sportieve activiteit te doen met een kater. Het is pijnlijk, moeizaam en irritant. In een groepje van ongeveer 8 personen roeiden we richting de waterval, het tripje duurde ongeveer anderhalf uur. Het zicht van de waterval heelde acuut mijn kater. Ik heb nooit in mijn 24 levensjaren zoiets prachtigs gezien, halleluja. Op de terugweg mochten we in de stroming zwemmen en zwommen we in rotsen waar het ´water geboren wordt´. Ik kan de schoonheid van Mexico niet beschrijven, zie de foto´s en raak betoverd zoals ik. De gidsen hadden een etentje georganiseerd bij een plaatselijk restaurantje waar het eten overheerlijk was.
Die avond werd en gezopen en gekletst in de kamers. De volgende dag vertrokken we vroeg richting Distrito Federal en dit keer raakten we Godzijdank niet verdwaald. :)
Maandag de 15de werd ik verwacht in het huis van mijn bestie, waar ik heerlijk Mexicaans heb gegeten en we drankspelletjes hebben gedaan. De dag van onafhankelijkheid. Er waren grote feesten in de grote steden, waar ik dolgraag naartoe was gegaan, maar het werd me sterk afgeraden. Door de drukte konden gasten gemakkelijk aan je zitten en je zou in de menigte beroofd kunnen worden. Daarnaast zoop iedereen zich in een coma. Op die dag geeft de president een speech en zwaait een paar keer met de Mexicaanse vlag, op een balkonnetje boven een menigte van een paar duizend man.
Ondanks de lak aan organisatie en improvisatie van de Mexicanen tijdens mijn trip, heb ik genoten met volle teugen en er staan adembenemende plaatjes op mijn netvlies gebrand. I love it here, viva Mexico cabrones!!!
-
17 September 2014 - 19:33
Dolores Salas :
mooi verhaal, veel emoties!!! -
19 September 2014 - 13:32
Lisa Henriquez:
Haai dushi,
Wat een leuk verhaal! Klinkt alsof je het echt naar je zin hebt! Geniet er nog van!
Xxx -
28 September 2014 - 14:52
Martine:
Hey stefie!
Eindelijk tijd om te lezen haha. Klinkt echt geweldig! Veel plezier he lieverd en asap een post over yellow claw? ;)
xo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley